Francja

15 wrzesień 2012.

            Godziny południowe. Pożegnanie z rodziną, sąsiadami z za płota i ruszamy na trasę.



Kraków - start

Przed nami blisko dwadzieścia tysięcy kilometrów, drogami Europy i Afryki.



          Trasa została nieco zmodyfikowana. Najpierw odwiedzimy znajomych Bretanii. Murielle i Jacka. Przekonali nas Oni, że Bretania,

to najpiękniejszy region Francji, że koniecznie musimy go poznać.

Po wytyczeniu linii prostej, pomiędzy Krakowem i półwyspem bretońskim okazało się, że grzechem było by nie zwiedzić kilku innych, ciekawych miejsc.

Jedziemy swoim tempem, po 200-500 km dziennie. Po drodze odwiedzamy znajomych, prywatnie przyśpieszamy święto zmarłych. 



Poranek na aires w Void Vacon FRA

         Pierwszy nocleg w Nysie. Potem skok czeskimi autostradami do Niemiec. Trzeci nocleg już na "normalnym" placu postojowym we Francji (aires de services camping-cars). We Francji, takich wyznaczonych miejsc dla kamperów, gdzie można zrzucić ścieki, nabrać wody, podłączyć prąd - jest .......... blisko 3000. W Polsce może ze trzy? Nie mówię tu oczywiście o kempingach! Po Francji poruszamy się tak zwanymi nacjonalkami. Są to drogi oznaczone literą "N z numerem". Drogi te, często czteropasmowe, są oczywiście bezpłatne. Autostrady, nawet dla rodowitych Francuzów, są za drogie.

 

Przejazd przez park pałacowy.
 

        Czwartego dnia docieramy, do położonego poniżej Paryża, królewskiego miasta Fontainebleau, słynącego z największego we Francji renesansowego pałacu. Właściwie jest to kompleks pałaców. Pierwszy powstał w XII wieku, Każdy kolejny władca starał się coś nowego wybudować lub zmienić. Dlatego obecnie Chateau de Fontainebleau, posiada aż 5 dziedzińców i kilka wspaniałych ogrodów. Spędziliśmy tu prawie dwa dni.



Widok na pałac z ogrodu francuskiego.

             Zwiedzanie trzeba podzielić na dwie części:ogrody z pałacami, a oddzielnie muzea.Najlepiej przeznaczyć na każdą z nich kilka godzin. Słyszałem opinie, że Fontainebleau jest ciekawsze od Wersalu i zwiedzających jest tutaj wielokrotnie mniej! Pałac przetrwał rewolucyjne zawieruchy. Był ulubioną rezydencją Napoleona I. W czasie II wojny mieściło się tutaj dowództwo niemieckie, a po wojnie, do roku 1965, baza dowództwa NATO.

 

Dziedziniec Pożegnań i schody Napoleona.

        Teraz kilka miejsc "kultowych". Na zdjęciu słynne schody na dziedzińcu pożegnań (Courdes des Audieux). To z tych schodów, w 1814 roku, Napoleon żegnał się ze swoim wojskiem, przed wyjazdem na Elbę. Schody te, w kształcie podkowy, zostały zbudowane w pierwszej połowie XVII wieku, w czasach Ludwika XIII.

Najstarsza część zamku - Dziedziniec Owalny.

         Duże wrażenie robi Dziedziniec Owalny, z najstarszym fragmentem zamku - wieżą obronną.

 

 

Wejście na Dziedziniec Owalny.

 

Chwila zadumy w starej części zamku.

 

Spacer po ogrodach zamkowych.

      Samo zwiedzanie ogrodów zamkowych zajmie nam sporo czasu. Ogród francuski (z przecinającym go Wielkim Kanałem) , ogród angielski, ogród Diany z 1603 roku to królestwo hałaśliwych pawi.

       Teraz nadszedł czas na zwiedzenie muzeum. Właściwie, to jest to kilka oddzielnych obiektów muzealnych, których zwiedzenie zajmie nam co najmniej 2-3 godziny czasu.

Tutaj jest jeden WIELKI plus. W ramach biletu wstępu (10 EUR) dostajemy e-przewodnik. Urządzenie wielkości słuchawki telefonicznej, z którego w języku polskim odsłuchujemy informacje, o zwiedzanych miejscach w muzeum Fontainebleau.

Co możemy zobaczyć? Oto dwie próbki.

 

Sala tronowa Napoleona.

 

Muzeum "Wielkie Apartamenty" i galeria Franciszka z XVI wieku.

      Na koniec pobytu w Fontainbleau zobaczyłem coś ciekawego. Jadąc przez lasy otaczające tą miejscowość, przypadkowo zobaczyliśmy "coś" (kapliczka?) poświęconego Tadeuszowi Kościuszce.

 

Kapliczka (?)  Tadeusza Kościuszko.



         Z internetu dowiedzieliśmy się, że w tym rejonie Francji, przez 15 lat mieszkał i pracował jako guwernant, nasz bohater narodowy.

 

Teraz zostawiamy królów i cesarzy i przenosimy się kilkadziesiąt kilometrów na zachód, do Chartres - miasta słynącego z XIII wiecznej katedry Notre-Dame.

Najpierw mamy mały problem ze znalezieniem parkingu. To znaczy nawigacja pokazuje w śródmieściu kilka parkingów dla samochodów, ale ................. wszystkie one są podziemne.

Więc z kamperem możemy sobie itd.itd.

Dopiero późnym popołudniem idziemy do katedry uważanej za najpiękniejszy kościół gotycki w Europie.

 

Katedra Notre-Dame w Chartres.

 

Witraż powstały około 1150 roku !!!

           Katedra słynie dodatkowo z dwóch rzeczy. Najznakomitszych witraży średniowiecznej Europy. Intensywny odcień błękitu tych witraży, doczekał się nawet nazwy "błękit chartres".

Drugie to relikwia Sainte-Chemise (święta szata). Fragment ubrania, które Matka Boska miała ponoć na sobie, gdy rodziła Chrystusa.

 

      Potem jeszcze jeden nocleg w małym francuskim miasteczku Brezolles (warte zwiedzenia) i wjeżdżamy do Bretanii.